مالتیز

مالتیز یک نژاد آرام و نترس است. این سگ با همه به‌عنوان دوست برخورد می‎کند. پوشش سفید و چشم نواز آنها، چهره‎ی یک نجیب‎زاده‎ی متکبر را القا می‎کند؛ اما این چهره ممکن است فریبنده باشد. اگرچه مالتیز نژادی کوچک و آپارتمانی است، ممکن است آنها را در گروه‎های تجسس و همچنین نگهبانی ببینید. مالتیز یک نژاد پرانرژی و نیرومند است که نه تنها به عنوان یک عضو خانواده است بلکه بیشتر از آن هم عمل می‎کند و او را به عنوان یک سگ معالجه‎گر می‎شناسند. مالتیزها همچنین در مسابقات ورزشی چون میزان چابکی، اطاعت پذیری، پیدا کردن و گردآوری وسایل شرکت داده می‎شوند. گذشته از همه‎ی این موارد، مطلوب‎ترین کار برای یک مالتیز، بودن در کنار صاحب خود و وقت گذراندن با اوست. حتی برای کسانی که تجربه‎ی نگه‎داری سگ ندارند و آپارتمان‌نشین‎ها، این نژاد انتخابی عالی برای عضو جدید خانواده است.

تاريخچه

در طول تاریخ، این نژاد نام‎های متفاوتی به خود گرفته است؛ مانند سگ مالیت، بیچون، شیر مالتیز و مالتیز تریر. در نهایت امروزه به‌سادگی به آن مالتیز گفته می‎شود. سگ مالتیز یکی از قدیمی‌ترین نژادهای سگ عروسکی است که حداقل از دو هزار سال قبل نشانه‌هایی از وجود این نژاد دیده می‌شود. نقاشان، شاعران و نویسندگان در فرهنگ‌های قدیمی یونان، روم و مصر از این نژاد یاد کرده‌اند. مصریان و بعدها اروپاییان معتقد بودند که مالتیز توانایی درمانی دارد و از آنها در تخت‌خواب خود برای خوابیدن کنارشان استفاده می‌کردند. با وجود برجستگی تاریخی این نژاد، سرگذشت و منشأ آن دقیقاً مشخص نیست. برخی معتقدند که متعلق به جزیره‌ی Malta است، برخی دیگر آن‌ را نژادی ایتالیایی می‌دانند و گروهی بر این باورند که نژادی آسیایی است و در تکامل خیلی از نژادهای کوچک آسیایی نقش داشته است. با هر سرگذشتی، مالتیز تکامل پیدا کرده است. در قرن 15 به فرانسه پا گذاشت و پس ازآن به انگلیس هم وارد شد. در اواخر قرن شانزدهم میلادی، مالتیز یک سگ محبوب بین خانم‌های اشرافی به حساب می‌آمد. ملکه الیزابت اول، ملکه‌ی اسکاتلندی به نام ماری و ملکه ویکتوریا جزء طرفداران مالتیز بودند. با وجود اینکه این نژاد از سقوط امپراتوری روم و سال‌های تاریک عبور کرده بود، نزدیک بود در قرن 17 و 18 منقرض شود؛ زمانی که سعی داشتند این نژاد را به اندازه‌ی یک سنجاب برسانند و آن را پرورش دهند. بعد از این اتفاق که به سرانجام نرسید، پرورش دهندگان مالیتز را با پودل، نژاد مینیاتوری اسپانیایی و آسیایی میکس کردند تا جلوی انقراض آن را بگیرند. این ترکیب نژادی باعث به‌وجود آمدن نژادهای مختلفی شد. خیلی‌ها بر این باورند که مالتیز جد مستقیم نژادهای Bichon frise ،Bolognese و Havanese است. پرورش‌دهندگان انگلیسی مالتیزی را که امروزه می‌شناسیم به‌وجود آوردند. در اواخر قرن 19 پای مالتیز به آمریکا هم باز شد و این نژاد از سال 1950 به بعد کم‌کم به محبوبیت بین عموم مردم رسید.

ويژگي‌ها

ظاهری: این سگ عروسکی و زیبا به خاطر پوشش یک‎دست سفید خود مشهور شده است. پوشش بلند، صاف و ضخیم این نژاد تا روی زمین کشیده می‎شود. هنگامی که روی زمین راه می‎رود، مانند این است که یک تکه مو به حالت ابر شناور شده است. سال‎ها پیش مالتیزها به رنگ‎های متفاوتی دیده می‎شدند اما اکنون آنها فقط سفید هستند. به‌دلیل اینکه مالتیزها پوشش زیرین ندارند، موهایشان خیلی کم می‎ریزد و مردم این نژاد را مناسب براي افراد دارای آلرژی می‎دانند. اما مالتیز چیزی بیشتر از موهای بدنش برای ارائه دارد. یک جمجمه‌ی تقریباً گرد، بینی سیاه رنگ، گوش‌هایی افتاده، چشم‌هایی سیاه و هوشیار، پاهایی کوتاه و صاف و یک دم برازنده؛ همه ‌و‌ همه از ویژگی‌های مالتیز است.

اخلاقی: مالتیز تمایل زیادی برای بودن با انسان‌ها دارد. به‌همین خاطر سریع آموزش می‌بیند و به روش‌های مثبت همچون پاداش غذایی، تشویق و بازی به‌خوبی پاسخ می‌دهد. مالتیز یک سگ شجاع است که هر کس اعم از انسان و حیوان را می‌بیند، به‌عنوان دوست به حساب می‌آورد. سگ‌هایی شیرین و بامزه‌اند که همیشه خود را در دل مردم جا می‌کنند، حتی برای کسانی که هیچ علاقه‌ای به این نژاد نشان نمی‌دهند. خلق‌وخو یک‌باره ایجاد نمی‌شود. ژنتیک، آموزش و اجتماعی شدن تأثیر زیادی در خلق‌وخو سگ دارد. قبل از انتخاب یک توله سگ، دیدن والدین و وابستگان توله می‌تواند کمک شایانی در پیش‌بینی شخصیت بزرگسالی سگ به شما کند. مانند هر نژاد دیگری، این سگ‌ها هم نیاز به اجتماعی شدن از زمان تولگی خود دارند. باید شرایط مختلف، همچون آدم‌ها، صداها و تصاویر متفاوت را تجربه کنند تا بتوانند تبدیل به یک سگ اجتماعی و نترس شوند.

توانایی‌ها: مالتیز یکی از کوچک‌ترین سگ‌های عروسکی است که برای زندگی در هر فضا و مکانی مناسب است؛ او در هر جایی زندگی کند، نسبت به محیط اطراف احساس مسئولیت دارد و یک سگ نگهبان مؤثر خواهد بود. با وجود این موضوع که خیلی کوچک و ناز به‌نظر می‌رسند، پر از انرژی هستند و به‌خوبی آموزش می‌بینند. هیچ نژادی کاملاً بی‌نقص نیست؛ مالتیز ممکن است گاهی اوقات نسبت به کودکان و سایر سگ‌ها حسود باشد. اگر مالتیز خیلی نازپرورده بار بیاید، درصورت توجه صاحبش به جایی دیگر، ناراحت می‌شود. درصورت وقوع این اتفاق مالتیز پارس خواهد کرد و حتی ممکن است هر چیزی مانند فرد دیگر یا حیوان دیگری که بین او و صاحبش جدایی می‌اندازد را گاز بگیرد.

ارتباط با کودکان و سایر حیوانات: مالتیز اصلاً مناسب برای خانواده‌های با فرزند کوچک نیست. یک کودک می‌تواند به‌راحتی به مالتیز آسیب برساند؛ با انداختن آن، گذاشتن پا روی سگ یا محکم گرفتن سگ. این نژاد برای خانواده‌هایی با فرزندان بزرگ‌تر و بزرگسالان پیشنهاد شده که نحوه‌ی برخورد و مراقبت از او را بلدند. مالتیزها می‌توانند با سگ‌ها و گربه‌ها کنار بیایند، اگر که از تولگی با هم بزرگ شده باشند. آنها به جثه‌ی کوچک خود در برابر بقیه‌ی نژادها توجهی ندارند و در حضور یک سگ بزرگ‌تر باید به‌شدت مراقب او باشید. مانند دیگر سگ‌ها هیچ‌گاه مالتيز را با فرزند کوچک خود تنها نگذارید و همواره مراقبت تعامل آنها با یکدیگر باشید. همین‌طور باید به کودک خود نحوه‌ی رفتار درست با سگ را بیاموزید.

مراقبت و نگهداري

تغذیه: مقدار توصیه شده روزانه بین یک‌چهارم تا نصف پیمانه غذای خشک باکیفیت است که به دو وعده تقسیم شده باشد. توجه داشته باشید که مقدار غذا با سن، وزن، ساختار بدنی و میزان فعالیت رابطه دارد و نمی‌توان برای همه‌ی سگ‌ها یک نسخه‌ی یکسان پیچید. سگ خود را با اندازه‌گیری میزان غذا و فعالیت خوش فرم نگه دارید. بعضی مالتیزها دستگاه گوارش حساسی دارند و ک‌تر غذا می‌خورند و عموماً ناخنک می‌زنند. وجود مشکلات لثه و دندان می‌تواند سبب بروز بی‌اشتهایی شود. اگر مالتیز شما علاقه و رغبتی به خوردن نشان نمی‌دهد، حتماً او را پیش دامپزشک ببرید.

محل نگه‌داری: مالتیز از یک پیاده‌روی معمولی یا بازی کردن بیرون خانه لذت می‌برد. آنها در بزرگسالی هم بازیگوشی خود را حفظ می‌کنند. به این دلیل که مالتیزها داخل خانه فعالیت کافی را دارند و نیاز شدیدی به فعالیت بدنی ندارند، حتماً لازم نیست که برای ورزش، بیرون از خانه برده شوند. به‌عنوان یک قاعده‌ی کلی، تا 8 ماهگی صبر کنید تا مالتیز شما کاملاً بالغ شود و استخوان‌هایش شکل بگیرد و سپس او را با مشورت دامپزشک برای ورزش کردن بیرون از فضای محصور خانه و حیاط ببرید. مالتیزها قطعاً نژادی برای داخل خانه هستند و گرما یا سرمای شدید را تحمل نمی‌کنند.

نظافت: پوشش مالتیز خود را به‌صورت روزانه برس بکشید؛ این کار را خیلی آرام و با ملایمت انجام دهید. نظافت روزانه‌ی موها مانع از گره خوردن آنها می‌شود. اگر موها در هم گره خوردند، سعی کنید به‌آرامی گره را از بین ببرید و سپس با استفاده دندانه‌های برس، موهای سست را جدا کنید. هیچ‌گاه تلاش نکنید که کل گره را به یک‌باره از پوست مالتیز درآورید. حتماً قبل از حمام کردن مطمئن شوید که تمام گره‌ها را از بین برده‌اید؛ زیرا که با خیس شدن این گره‌ها محکم‌تر خواهند شد. گوش‌ها را حداقل هفته‌ای یک‌بار چک کنید و درصورت بد بو بودن و یا نشانی از حساسیت به دامپزشک مراجعه کنید. درون گوش‌های مالتیز هم مو رشد می‌کند که باید از آرایشگرش بخواهید تا آنها را کوتاه کند و یا به خودتان آموزش دهد که چگونه این موها را حذف کنید. ناخن‌ها را ماهی یک یا دو بار کوتاه کنید، اگر به‌طور طبیعی نیفتاده باشند. اگر صدای ناخن‌ها را هنگام راه رفتن سگ روی زمین می‌شنوید، وقت آن است که ناخن‌ها کوتاه شوند. ناخن‌ها دارای رگ خونی هستند؛ اگر تجربه‌ی کافی ندارید از یک دامپزشک کمک بگیرید. درصورت بریدن رگ و خون‌ریزی، دفعات بعد که سگ شما ناخن‌گیر را ببیند از آن فرار کرده و با شما همکاری نخواهد کرد. چشم‌ها و صورت مالتیز از اهمیت بالایی برخوردارند. از حدود 4 ماهگی ترشحات چشم شروع می‌شود. این ترشحات روی صورت می‌آیند و چرک می‌کنند. برای جلوگیری از این امر که باعث عفونت و آسیب به چشم می‌شود، چشم‌ها را روزانه با آب گرم بشویید تا چرکی باقی نماند و موهای صورت مالتیز را پس از هر وعده غذایی تمیز کنید، به سگ خود آموزش دهید تا از ظرف آبش، آب بنوشد و آب‌معدنی در اختیار او قرار ندهید که باعث افزایش ترشحات خواهد شد، ظرف غذا از جنس استیل، شیشه‌ای و یا سرامیک باشد و پلاستیکی نباشد و بین وعده‌های غذایی ظرف غذا را تمیز کنید. هفته‌ای دو یا سه بار دندان‌های سگ را مسواک بزنید تا باکتری و اجسام خارجی رسوب نکنند؛ برای جلوگیری از بیماری‌های لثه و بوی بد دهان می‌توانید این کار را هر روز انجام دهید. اگر متوجه شدید که بینی مالتیز شما در حال تغییر رنگ از سیاه به صورتی است، به‌دلیل عدم دریافت کافی نور خورشید است. او را در یک روز آفتابی بیرون از خانه ببرید.
سگ خود را از تولگی به برس کشیدن و سایر موارد عادت دهید و این کارها را برایش لذت‌بخش کنید (مثلاً با دادن جایزه) تا وقتی به بلوغ می‌رسد و بزرگ می‌شود، عادت کرده باشد و با شما همکاری کند؛ در غیر این‌صورت هنگام نظافت سگ به مشکل برخواهید خورد. زمانی که نظافت سگ خود مشغول هستید، پوستش را برای عاری بودن از هر نوع عفونت، قرمز و یا مشکل دیگر بررسی کنید. چشم‌ها باید کاملاً تمیز و شفاف باشند و قرمز نباشند یا ترشحات اضافه نداشته باشند. اگر مشکلی برای سلامتی سگ رخ داده باشد، این اقدامات و بررسی‌های هفتگی باعث می‌شود که به‌موقع و سریع از آن‌ها باخبر شوید و برای حل آن چاره‌ای بیندیشید.

بيماري‌ها

• دررفتگی کشکک
• شانت پورتوسیستمیک کبدی
• آترفی پیش‌رونده شبکیه
• هیپوگلیسمی(افت قند خون)
• مسدود شدن نای
• عطسه معکوس