گربه پرشین

پرشین کت‌ها، گربه‌هایی باوقار و مطیع که به آرام و بی‌صدا بودن مشهورند. اگرچه پرشین‌ها گربه‌هایی آرام و ساده‌گیر به نظر می‌رسند، تمایل زیادی به فرمان دادن و مسلط بودن دارند. آنها گربه‌هایی هستند که به صدای کودکان و صداهای بلند عکس‌العمل نشان نمی‌دهند ولی این بدین معنا نیست که اذیت نمی‌شوند. با همه اینها اگر می‌توانید با احترام و وقار با حیوان‌خانگی خود برخورد کنید و اگر شما دوستی نیاز دارید که مهر و محبت دریافتی را جبران می‌کند، احتمالاً پرشین کت‌ها برای شما مناسب هستند.

تاریخچه

پرشین یک نژاد قدیمی است. این گربه‌های زیبا از میانه بین‌النهرین، مهد تمدن، جایی که بعدها ایران نامیده شد؛ آمده‌اند. موهای بلند نژاد احتمالاً در اثر یک جهش ژنتیکی به‌وجود آمده است، همین موهای بلند توجه پیترو دلاواله را که یک جهانگرد ایتالیایی بود به خود جلب کرد و او برای اولین بار گربه‌های موبلند را به اروپا آورد. در آن زمان پرشین‌ها دارای موهای ابریشمی به رنگ خاکستری بودند اما پس از آن به لطف پرورش انتخابی ما این گربه‌ها را در رنگ‌های متفاوتی می‌بینیم. حتی دو رنگ؛ سفید همراه با رنگ دیگری. تا اواخر قرن نوزدهم، هنگامی که پرورش و به نمایش گذاشتن گربه‌ها رواج پیدا کرد، گربه‌های آمده از خاورمیانه از ایران، ترکیه، افغانستان و سایر مناطق اطراف به عنوان گربه‌های آسیایی شناخته می‌شدند و اغلب در کنار هم پرورش می‌یافتند. در نمایشگاه گربه‌های کریستال پالاس در سال 1871، پرشین کت‌ها  از جمله نژادهایی بودند که به نمایش گذاشته شدند. آنها حیوانات‌خانگی محبوب آن زمان بودند و به دلیل علاقه ملکه ویکتوریا به این نژاد، یک محبوبیت به خصوص بین مردم داشتند. حتی آن موقع هم نگه‌داری از یک حیوان به خصوص باعث تمایل بیشتر مردم به آن می‌شده. از طریق پرورش انتخابی، هواداران پرشین کت شروع به شکل دادن ظاهر امروزی گربه کردند. آنها گربه‌هایی را پرورش داده‌اند که دارای یک سر گرد، صورت کوتاه، بینی کوچک، گونه‌های چاق، گوش های کوچک و گرد، چشم‌های بزرگ و بدن محکم داشته باشند. موی بدن آنها از گربه آنگورا بلندتر بود و پاهای کوتاه‌تری داشتند. خیلی زود پرشین‌ها در محبوبیت از آنگوراها پیشی گرفتند. آنها در ایالات متحده نیز محبوب شدند. در کمتر از یک قرن از زمانی که مین‌کون گربه‌ی محبوب آمریکا بود، پرشین کت‌ها به محبوب‌ترین نژاد گربه در جهان تبدیل شدند که به خاطر زیبایی و شخصیت شیرین خود این جایگاه را به دست آورده‌اند.

ویژگی‌ها

ظاهری: پرشین یک گربه با اندازه متوسط است. این گربه‌ها حدود 4.5 کیلوگرم وزن دارند. طول بدن آنها بدون دم چیزی در حدود 40 سانتی‌متر است. پرشین‌ها عموماً بین 10 تا 15 سال عمر می‌کنند. پرشین کت‌ها ظاهری متفاوت دارند؛ یک سر بزرگ و گرد، چشم‌های بزرگ و گرد، بینی کوتاه؛ گونه های توپر؛ و گوش‌های کوچک با نوک گرد. سر با یک گردن کوتاه و ضخیم به یک بدن زیبای محکم و عضلانی وصل می‌شود. نوعی که به cobby معروف است. پاهای گربه، کوتاه، ضخیم و محکم با پنجه‌های بزرگ، گرد و محکم هستند. دم آنها کوتاه است اما متناسب با طول بدن. یک پوشش بلند، ضخیم و درخشان با یک شالوده عالی ظاهر گربه را کامل می‌کند. موها سرتاسر بدن را پوشانده‌اند. تقسیم‌بندی پرشین کت‌ها از روی نوع پوزه‌شان هم انجام می‌شود. به‌طور کلی گربه‌های پرشینی که پوزه‌هایی کمی برجسته دارند گربه پرشین کلاسیک نامیده می‌شوند. برای تشخیص اینکه آیا گربه پرشینی کلاسیک هست یا سوپرفلت، باید از نیم‌رخ به او نگاه کنید. وقتی از نیم‌رخ به‌ صورت گربه نگاه کنید و بتوانید ناحیه پوزه‌اش را تشخیص دهید، این گربه اشرافی کلاسیک هست. زمانی که نیم‌رخ یک گربه پرشین سوپرفلت به سمت شماست تشخیص ناحیه پوزه سخت هست و به جای برآمدگی، یک سطح صاف دیده می‌شود. بینی پرشین کت‌های سوپرفلت، با چشمان آنها تقریباً در یک خط قرار می‌گیرد و به آنها ظاهری بانمک و دوست‌داشتنی می‌دهد. در صورتی که بینی در گربه‌های پرشین کلاسیک، پایین‌تر از چشم‌ها قرار دارد. گربه پرشین سوپرفلت معمولاً قیمت بالاتری نسبت به گربه پرشین کلاسیک دارد. این گربه‌ها به‌دلیل فرم صورتشان دچار مشکلات تنفسی می‌شوند. پرشین کت‌ها با رنگ خالص: رنگ بدن این نوع از پرشین کت‌ها، یک دست و بدون سایه روشن است. سفید، آبی، مشکی، قرمز، کرم، شکلاتی و یا بنفش از رنگ‌هایی هستند که گربه‌های اشرافی ساده و یک‌دست می‌توانند داشته باشند. پرشین کت‌ها با رنگ طلایی و نقره‌ای: به این نوع از گربه‌های ایرانی، چین چیلا هم می‌گویند که معمولاً سایزی کوچک‌تر از بقیه پرشین‌کت‌ها دارند، گربه‌های طلایی و نقره‌ای سایه‌دار مربوط به این دسته می‌شوند که تشخیص آنها از بقیه‌ی گونه‌های پرشین سخت‌تر نیز هست. رنگ چشم این نوع از پرشین سبز یا سبز- آبی با حاشیه سیاه است. گربه‌های پرشین دودی و سایه‌دار: شناسایی این نوع از گربه‌های ایرانی احتمالاً از همه آسان‌تر باشد چون ترکیبی از رنگ‌های سفید و کرم با لایه‌ای از رنگ دودی است. کلاً 6 رنگ از این نوع وجود دارد که شامل صدفی و سایه‌دار قرمز، کرم، تورتوایس شل (تکه‌های محو شده‌ی قرمز در زمینه مشکی)، آبی-کرم، شکلاتی بنفش، تورتورایس شکلاتی و آبی-بنفش دودی می‌شود. رنگ چشم‌های این دسته مسی رنگ است. گربه‌های پرشین تبی: این نوع صرفا مربوط به نژاد پرشین نیست و هر گربه‌ای از هر نژادی با توجه به رنگ و طرح موهایش می‌تواند تبی محسوب شود. گربه‌های تبی به‌طور کلی سه مدل کلاسیک، راه‌راه و خال‌دار دارند. این نوع از گربه‌های اشرافی کمترین محبوبیت رو بین خریداران دارند، زیرا این نوع طرح و رنگ را روی انواع دیگر‌ی از گربه‌ها هم می‌شود مشاهده کرد؛ در حالی که افرادی که خریدار پرشین کت هستند اغلب ترجیح می‌دهند که گربه‌شان رنگی داشته باشد که کمتر دیده شده و بیشتر جلب توجه می‌کند. رنگ چشم پرشین کت‌ها وابسته به رنگ موی آنها است برای مثال پرشین کت‌های دارای موی سفید چشمان آبی و براق دارند. رنگ چشم پرشین کت با توجه به رنگ موهایشان متفاوت است که شامل رنگ‌های آبی، سبز، مسی، فندقی است.

اخلاقی: پرشین کت به‌آرام و شیرین بودن مشهور است. این نژاد گربه یک تزئین برای خانه‌ی شما محسوب می‌شود؛ از آنجا که محل همیشگی‌اش بالای لپ‌تاپ و یا سطوح صاف دیگر است. او از اینکه بنشیند و با او بازی کنید، لذت می‌برد. مخصوصاً افراد و کودکانی که طرز برخورد با او را بلدند و می‌توانند موهای او را به‌آرامی نوازش کنند. پرشین کت‌ها گربه‌های مهربان ولی حسودی هستند و تمام توجه افراد خانه را برای خودشان می‌خواهند. گربه‌های پرشین از محیط‌هایی که در آن سروصدای زیادی است، خوششان نمی‌آید و ترجیح می‌دهند در خانه‌ای آرام به سر ببرند که زیاد دست‌خوش تغییر نمی‌شود. این گربه‌ها با چشمان درشت و گیرای خود، همچنین با صدایی که به عنوان یک صدای دل‌نشین و موسیقیایی یاد می‌شود؛ نیازهای خود را بیان می‌کنند مانند وعده‌های غذایی معمول، زمان بازی خود و محبت کردن به آنها که ده برابر بیشتر از آن محبت را به خودمان بازمی‌گردانند. بعید است پرشین کت‌ها از پرده‌ها بالا روند یا بالای پیشخوان آشپزخانه بپرند و یا آنها را روی یخچال پیدا نمی‌کنید.

 ارتباط با کودکان و سایر حیوانات: پرشین‌ها بهترین انتخاب برای یک خانه پر از بچه و سگ‌های پرتحرک نیست. اما آنها هیچ مشکلی با اینکه اسباب‌بازی کودکان باشخصیت باشند که آن‌ها را آزار نمی‌دهند، ندارند. همچنین اگر سگ شما علاقه‌ای به تعقیب گربه‌ها و عصبی کردن آنها ندارد، گربه‌ی پرشین می‌تواند انتخاب مناسبی باشد.

نگهداری و مراقبت

تغذیه: پرشین کت‌ها گربه‌هایی هستند که به غذا ناخنک می‌زنند، ولی اگر غذای مورد علاقه‌ی خود را پیدا کنند، آن را با اشتها نوش جان می‌کنند. غذای آنها می‌تواند خشک، غیر خشک، خام و یا ترکیبی از اینها باشد که باید غنی از پروتئین و فیبر باشد و میزان چربی کمی داشته باشد. به‌دلیل این که پرشین‌ها خیلی فعال نیستند؛ مراقب مقدار غذایی که به آنها می‌دهید، باشید تا چاق نشوند. به جای این که مقدار زیادی غذا را جلوی آنها رها کنید، در دو وعده، مقادیر مشخصی غذا برای آنها تدارک ببینید. بعضی پرشین‌ها به‌خاطر صورت تخت خود مشکل خوردن برخی غذاها با شکل و اندازه‌ی خاص را دارند. پس اگر مشاهده کردید که گربه‌ی شما غذا نمی‌خورد، شاید باید نوع ساختمان غذا را عوض کنید.

محل نگهداری: نگه داشتن گربه داخل خانه فکر خوبی است. پرشین کت اهل دعوا نیست و در مواجهه با سایر گربه‌ها و سگ‌ها ضعیف عمل می‌کند. علاوه بر این بیرون بردن از خانه به معنای هزینه‌ی وقت بیشتر برای نظافت موی گربه است. خطر دزدیده شدن گربه هم در بیرون از خانه وجود دارد.

امكانات: پرشین کت‌ها، گربه‌های خیلی فعالی نیستند. با این حال وجود اسباب‌بازی برای سرگرم شدن موقتی لازم است. نکته مهم تامین عاطفی گربه و محبت به اوست.

نظافت: مهم‌ترین نکته که باید بدانید، برس کشیدن و تمیز کردن روزانه‌ی موهای پرشین است. موهای بلند و زیبای این نژاد نیاز به مراقبت دارد وگرنه کثیف شده و به خودی خود گره می‌خورد. شانه یا برس کشیدن باید آرام ولی مداوم روی پوشش بدن باشد و روزانه تکرار شود. حمام به‌طور منظم و ماهی یک‌بار ایده‌ی خوبی است و می‌تواند کافی باشد. چرک بیش از اندازه‌ی چشم‌ها می‌تواند در این نژاد ایجاد مشکل کند؛ پس حتماً به‌صورت روزانه گوشه‌های چشم را پاک کنید. دندان‌ها را روزانه یا حداقل هفته‌ای یک‌بار برای جلوگیری از بیماری‌های مربوط مسواک بزنید.

بیماری: پرشین کت‌ها، چه نژاد اصیل و چه میکس، پتانسیل بیماری‌های مختلفی را دارند که معمولاً به ساختار صورت آنها مربوط می‌شود. از جمله:

• تنگی نفس
• از هم فاصله داشتن دندان‌ها
• چرک مفرط چشم‌ها
• مشکلات مربوط به چشم مانند چشم گیلاسی
• حساسیت به گرما
• بیماری پلی‌سیستیک کلیه
• مشکلات پوست و عفونت قارچی.